گاهی دل در حسرت کربلاست، اما پای رفتن نیست؛ اینجاست که «زیارت نیابتی» معنا پیدا میکند. مراجع تقلید این عمل را مستحب دانسته و آن را نشانهای از پیوند قلبی با اهلبیت (ع) میدانند. در این سنت زیبا، زائر نیت میکند که ثواب زیارتش به دیگری ـ زنده یا درگذشته ـ اهدا شود. برخی مراجع آن را موجب دو پاداش دانستهاند: یکی برای زائر، و دیگری برای کسی که به نیابت او زیارت شده است. در ادامه دیدگاه فقها را درباره زیارت نیابتی این عبادت عاشقانه مرور میکنیم.